جایزه ادبی بهزاد

بهزاد دانشگر کیست؟

اولین نوشتن‌هایم برمی‌گردد به دوره دبستان. داستان هایی که نیمه‌کاره ماندند و منتظر ماندند تا من دانشجو بشوم و دوباره شوق نوشتن بخشی از وجودم را تسخیرکند. در کنار نوشتن داستان، فعالیت های دیگری را هم تجربه کردم: روزنامه نگاری، نوشتن برای صدا و سیما، تدریس ادبیات…

اما نوشتن دختران آفتاب باعث شد مسیرم در نویسندگی به سمتی برود که همه زندگی‌ام را بگیرد. ابتدا آموزش نویسندگی بود در یکی دو مجموعۀ فرهنگی‌آموزشی، کمی بعدتر شد تأسیس مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان که می‌شود گفت اولین فرهنگ‌سرای تخصصی شعر و داستان در کشور بود.

بعد از چهار سال مدیریت مرکز آفرینش‌های ادبی، به نظر می رسید باید در بیرون از یک مجموعه دولتی کار کنم. این‌گونه راحت‌تر و سریع‌تر می‌شد حرکت کنیم و احتمالاً نتایج بهتر و بیشتری داشت.

این بار گروه نویسندگان طوبی را راه‌اندازی کردم و کمی بعدتر روایت‌خانه، خانه داستان‌نویسان انقلاب اسلامی. در این سال‌ها در کنار رسیدگی به امورات اجرایی روایتخانه، کارگاه ها و دوره های متعدد آموزشی برگزار کرده ام که حاصلش شده است تربیت حدود هفتاد نویسندۀ جوان و مدیریت پروژۀ بیش از صد کتاب. بقیه وقتم را هم نوشته ام: رمان، زندگی نگاره و بازروایی خاطرات افرادی که برایم جذاب بودند.

کتاب‌های که توفیق داشتم سهمی در نوشتن شان داشته باشم: «دختران آفتاب»، «ادواردو»، «تولد در لس‌آنجلس»، «تولد در توکیو»، «بی برادر»، «دخترها بابایی‌اند»، «نفس»، «آفتاب دانش»، «آفتاب در محراب»، «ماه بلند»، «داستان تولد یک انقلاب»، «تندتر از عقربه ها حرکت کن» و…

جهت آشنایی با تعدادی از کتاب‌های جناب آقای بهزاد دانشگر به لینک‌های زیر مراجعه نمایید.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا